این پینوکیو برای بچه‌ها نیست اگر…

گیرمو دل تورو باز هم برنده اسکار شد ولی این‌بار یکی از داستان‌های محبوب دوران کودکی‌اش را به یک شاهکار استاپ موشن بدل کرد که با نهایت دقت و وسواس خلق شده است. دل تورو و ارتش کوچکش از انیماتورها و عروسک‌گردان‌ها با استفاده از صدها عروسک با پوست‌های سیلیکونی متحرک، هم‌زمان در 60 صحنه و دکور و با 60 دوربین فیلمبرداری می‌کردند.
جالب است بدانید در طراحی شخصیت پینوکیو از هیچ‌یک از آن لباس‌های روشن با رنگ‌های اصلی و کلاه و شورت و بندشلواری استفاده نشد. در عوض دل تورو از نسخه 2002 رمان سال 1883 کارلو کولودی با عنوان «ماجراهای پینوکیو» (The Adventures of Pinocchio) الهام گرفت که تصاویرش را هنرمند تحسین‌شده‌ای به نام گریس گریملی کار کرده و پینوکیو را عروسکی ساخته‌شده از چوب طبیعی، دراز و لاغر، صیقل‌نخورده و رنگ‌نشده تصویر کرده است.
دل تورو با همراهی مارک گوستافسون (دیگر کارگردان فیلم) و پاتریک مک‌هِیل (دیگر نویسنده اثر) یک اثر جادویی و سحرانگیز خلق کردند با قصه‌ای در باب پدر بودن، اندوه، زندگی، مرگ و جنگ؛ اما آشکارا بی‌شباهت به تولیدهای دیزنی.

نوشته این پینوکیو برای بچه‌ها نیست اگر… اولین بار در فیلیموشات. پدیدار شد.