عادت‌های فیلمسازی علی حاتمی به روایت خودش

علی حاتمی شبیه فیلمسازهای دیگر نبود. نه مثل ناصر تقوایی در دنیای ادبیات پیشینه‌ای داشت، نه مثل مسعود کیمیایی جنجال و کاریزما داشت، نه مثل داریوش مهرجویی در حلقه‌ روشنفکران بود و نه مثل بهرام بیضایی در تئاتر سابقه‌ای طولانی داشت. او فقط شبیه خودش بود و یک جزیره‌ تنها بود در سینمای ایران. او تا پیش از مرگ، فیلمساز محبوب منتقدان نبود. تا زنده بود و فیلم می‌ساخت، همیشه متهم بود که به تاریخ وفادار نیست و روایت‌های شخصی‌اش را با تاریخ پیوند می‌زند تا گذشته را ستایش کند. اما وقتی در میانه‌ ساخت فیلم «جهان‌پهلوان تختی» درگذشت، ورق برگشت و منتقدان و مخالفان فیلم‌های او مهربان‌تر شدند و کار تا جایی پیش رفت که به او لقب «سعدی سینمای ایران» را دادند.

نوشته عادت‌های فیلمسازی علی حاتمی به روایت خودش اولین بار در فیلیموشات. پدیدار شد.