طبق یک قانون نوشته، 90 دقیقه یا همان یک ساعتونیم تبدیل شده به زمان استاندارد یک فیلم سینمایی. تهیهکنندگان طی سالها آزمونوخطا میدانستند که یک فیلم میتواند 90 دقیقه در اوج باشد و بعد از آن ممکن است بیننده را در سالنهای سینما دچار خستگی و فرسودگی کند.
طبعا در این بین فیلمهای طولانیتری هم وجود داشت که اکثرا «فیلم هنری» محسوب میشدند و به ندرت فیلمی طولانی مثل «خوب، بد، زشت» یا «برباد رفته» میتوانست هم نظر منتقدان را جلب کند و هم تماشاگر را چند ساعت روی صندلیاش میخکوب نگه دارد.
حالا این قاعده چندسالی است بههم ریخته. بعد از مد شدن فیلمهای دنبالهدار و ابرقهرمانی و البته بهبود فوقالعاده تکنولوژیهای ضبط و پخش فیلم، حالا تهیهکنندهها نگران ریزش مخاطب نیستند و بیپروا آثار بالای دو ساعت را راهی اکران میکنند و آنقدر به محصولاتشان اطمینان دارند که میدانند مخاطبی که به فیلمهای یک دقیقهای اینستاگرامی و تیکتاکی عادت کرده، حاضر است چند ده دقیقه از وقتش را در سالن جادویی سینما سپری کند.
نوشته فیلم های طولانی تاریخ سینما که ارزش تماشا دارند اولین بار در فیلیموشات. پدیدار شد.
آهنگ و عکس...
ما را در سایت آهنگ و عکس دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : خنجی axahang بازدید : 88 تاريخ : چهارشنبه 30 فروردين 1402 ساعت: 17:14